DeTrainingsacteurs.nl - Danielle Appeldoorn
Ik observeer graag; wat doen mensen, hoe doen mensen? Wat zeggen ze niet maar bedoelen ze wel. Door op een terras mensen te kijken leer je veel (buiten dat het ook gewoon een gezellige sociale bezigheid is) Ik ben daar eigenlijk onbewust altijd mee bezig. Nieuwsgierig naar meer!
Dan komt ook mijn helpende aard naar boven. Waar kan ik mensen helpen het beste uit zichzelf te halen? En hoe? Inmiddels weet ik dat dat niet is door op een kantoor mijn talenten te laten zien. Ik kijk mensen graag in de ogen en krijg energie van gesprekken. Zonder oordeel en met respect. Dat is in een training ook waar ik mijn best voor doe: mensen laten voelen dat het veilig is en ze zichzelf kunnen en mogen zijn. We zijn immers aan het leren, en daarbij horen ook “fouten”, dat is niet erg, sterker nog; dat is noodzakelijk, want dan leer je. Ik zelf geloof heel erg in “learning by doing” (zoals mijn vader altijd zegt). En ja dat is soms eng, vind ik zelf ook, maar zonder wrijving geen glans.
Dan komt ook mijn helpende aard naar boven. Waar kan ik mensen helpen het beste uit zichzelf te halen? En hoe? Inmiddels weet ik dat dat niet is door op een kantoor mijn talenten te laten zien. Ik kijk mensen graag in de ogen en krijg energie van gesprekken. Zonder oordeel en met respect. Dat is in een training ook waar ik mijn best voor doe: mensen laten voelen dat het veilig is en ze zichzelf kunnen en mogen zijn. We zijn immers aan het leren, en daarbij horen ook “fouten”, dat is niet erg, sterker nog; dat is noodzakelijk, want dan leer je. Ik zelf geloof heel erg in “learning by doing” (zoals mijn vader altijd zegt). En ja dat is soms eng, vind ik zelf ook, maar zonder wrijving geen glans.